گر خدا بودم خدایا زین خداوندی کی دگر تنها مرا نامی به دنیا بود
من به این تخت مرصع پشت می کردم بارگاهم خلوت خاموش دلها بود
گر خدا بودم خدایا لحظه ای از خویش میگسستم میگسستم دور می رفتم
روی ویران جاده های این جهان پیر بی ردا و بی عصای نور می رفتم
وحشت از من سایه در دلها نمی افکند عاصیان را وعده دوزخ نمی دادم
یا ره باغ ارم کوتاه می کردم یا در این دنیا بهشتی تازه می زادم
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 